چگونه بیشتر بنویسم؟(نوشتن با عکس)

شاهین کلانتری همیشه می گوید “نوشته حین نوشتن شکل میگیرد.”

اما خب چه خاکی باید در سرمان بریزیم وقتی ما فردی بهانه جو هستیم و همیشه معتقد هستیم بدون ایده ما نمی توانیم بنویسیم و فقط هرگاه پس از سال ها ایده ای به ذهنمان می آید، مطلبی مینویسیم و دوباره نوشتن را رها میکنیم تا بلکه دوباره ایده ای در لا به لای کارهای روزمره خودش را به ما نشان بدهد و ما همانند زورگیر ها آن را در گوشه ای خفت کنیم و تا میتوانیم از روی آن ایده بنویسیم و باز رها کردن، این چرخه همیشه ادامه دارد اگر بخواهیم منتظر ایده بمانیم.

اما چگونه میتوانیم از این باتلاق خوش اشتها که هر چند وقتی نویسندگان زیادی را در خودش غرق می کند فرار کنیم و همیشه استمرارمان در نوشتن را داشته باشیم.

باید به شما بگویم راه های زیادی وجود دارد که شما میتوانید برای همیشه برای خودتان ایده داشته باشید و بنویسید، یکی از کارهایی که می تواند به شما کمک کند تا کمی فکر کنید و یک ایده خفن برای نوشتن پیدا کنید ” نوشتن با عکس”  است.

تقریبا بیشتر نوشته های من که در این وبلاگ منتشر شده اند به همین شکل نوشته شده اند یعنی تقریبا هشتاد درصدشان فقط از روی یک عکس ساده شکل گرفته اند که عکس ها را هم در بالای داستان ها و نوشته ها قرار داده ام. البته نباید از این هم بگذرم که من فقط عکس را جلوی خودم گذاشتم و شروع به نوشتن کردم و در این میان داستان ها شکل گرفتند.

برای نمونه هم اگر بخواهم به داستان ها و نوشته هایی اشاره کنم که با این روش نوشته ام میتوانم به:

ما کاکتوس هستیم!

درخت پرتقال

پف فیل ۱-۲ (دلیل نام گذاری این داستان را خودم هم نمیدانم)

دیابت عشق

آدم ربایی در روز روشن

اشاره کنم که از نظر خودم این داستان ها بهتر از هر داستان دیگری هستند که من نوشته ام.

برای پیدا کردن عکس هم لازم نیست بهترین دوربین حال حاضر بازار را خرید کنید و به دل جاده بزنید و از هر صحنه ای که خوشتان می آید عکاسی کنید تنها کافی است به سایت هایی شبیه پینترست مراجعه کنید تا با دنیای وسیعی از عکس روبه رو شوید. همچنین می توانید از هوش مصنوعی بینگ یا بسیاری از هوش مصنوعی های دیگر از جمله Starry ai , Night cafe, dream by WOMB کمک بگیرید.

پست های بیشتری در این باره در این وبلاگ منتشر خواهم کرد که میتوانید از طریق دسته بندی آن را پیدا کنید.

در آخر هم نوشته را با این نقل قول از بنجامین فرانکلین به اتمام میرسانم که می گوید:

“انرژی و پشتکار همه چیز را فتح خواهند کرد.”

 

شاید این نوشته ها هم جذاب باشن:

دسته‌بندی نشده

روپوش مرگ

* بیش از هشتاد درصد این داستانک واقعی می باشد! * هدف از نوشتن این داستان تنها نشان دادن یک درد مشترک بین برخی دانش

ادامه پست»
دسته‌بندی نشده

انتظار

کلا با هم دو سال فاصله سنی داشتیم. خواهر و برادری بودیم که شبیه مون توی جزیره پیدا نمیشد، همیشه با هم بودیم و حتی

ادامه پست»

4 پاسخ

  1. خوشحالم که می بینم مقاله جدید دیگری منتشر کرده اید. منتظر جمله جدیدت بودم. من مشتاقانه منتظر خلاقیت های بزرگ در آینده هستم. مقالات شما در مورد موضوعات کاربردی قطعا برای کسی مفید خواهد بود. امیدوارم دوستانی که قبلاً در مورد مقالات شما نظر گذاشته اند بتوانند برای دیدن خلاقیت های جدید شما برگردند!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *